He…de Rooibos original in de aanbieding bij de C1000… 3 Halen, 2 be-talen. Vreugde allom in huize Harry want er zijn lieden die dat hier in grote hoeveelheden wegtanken. Ik de deur uit. Aangekomen bij het schap met de weekaanbiedingen zie ik een heleboel smaken Rooibosthee. Honey blend, Citrus blend en Mango en Perzik blend maar geen…Original blend. Juist degene die ik moest hebben, daar de andere direct worden afgekeurd on site, zeg maar. Zit waarschijnlijk een onverwerkt trauma aan vast vermoed ik.
Ik vond de Rooibos original na enig frustrerend zoekwerk in de bak. Er lagen genoeg doosjes maar wel onderop. Gelukkig maar want ik was in het verleden al vaker voor Jan met de korte lul naar de C1000 gegaan, ver buiten de route, voor aanbiedingen die al reeds, lang uitverkocht waren.
Ik met mijn 3 doosjes thee naar de kassa waar ik de 2,96 al gereed had. Ze slaat ze aan en wat staat er in het scherm? Precies 3 euro en 10 cent. Wat?! Ik ga niet zeggen dat ik zonder die tien cent de zonsondergang niet haal maar als ik uit mijn weg ga om in een bepaalde supermarkt, een bepaalde aanbieding te halen…dan wil ik hem ook. Op de Hollandse cent af. Is dit nu, uitgerekend C1000?
Dus ik kijk de cassiere even schaapachtig aan als zij mij. Ik zeg “Het moet 2,96 zijn, niet 3,10.”. De cassiere pakt de folder erbij en gaat zitten bladeren. Ze komt tot nu toe al zo professioneel over dat ik vermoed dat ze haar vanochtend hebben weggetrokken uit de kringloopwinkel. Ze zet een hulplijn in bij een collega terwijl ik het plafond bewonder. Ze discussiëren over de soorten thee. De original die ik heb gepakt staat niet in de folder bij het plaatje… (Dit komt omdat lezen een uitdaging is en de tekst die er bij staat, zegt dat het alle soorten en smaken betreft). Maar goed ik heb het uit hetzelfde vak gepakt als de aanbieding en wil haar dat graag laten zien. Haar collega zegt dat het niet uitmaakt en dat de aanbieding gewoon klopt. “Oke…” mompeld ze vertwijfeld. Ze legt de folder weg en we zijn een paar minuten verder.
“Dat is dan 3,10 alstublieft.” Ik kijk haar nu verslagen aan en vraag me af of ze iets heeft verwerkt in haar hoofd, van wat er de laatste paar minuten aan haar kassa heeft afgespeeld. Ik geef haar een euromunt, een twee euromunt en een munt van 20 cent want 10 heb ik niet. Dus ik krijg een munt van tien cent terug. Verbaast van zoveel intelligentie en bovenal scherp waarnemingsvermogen verlaat ik geïrriteerd met mijn doosjes thee de winkel en geef de daklozenkrant verkoopster 10 cent.
Zucht.