Spook van de Lidl

Ik wil graag bij deze mijn excuses aanbieden aan ieder in de Lidl vandaag die door mijn ietwat irrationele optreden, enkele, mogelijk angstige momenten heeft beleefd. Ik denk dat de hoofdzakelijke reden van mijn handelen toch wel de hoeveelheid alcohol in mijn bloed moet zijn geweest. Ik beloof dan ook plechtig voortaan niet meer naar de Lidl of een andere supermarkt te gaan nadat ik de avond ervoor enkele liters huiswijn genuttigd heb.

Het gebeurde vanmiddag tussen de flessen bronwater en het tweede gangpad, waar tegenwoordig de chips ligt. Achteraf kan ik het niet anders omschrijven als een vervelende samenloop van omstandigheden. Ik ben zoals u wellicht weet of niet, een filmfan en ik vul mijn hoofd dan ook regelmatig met allerlei producten uit Hollywood. Het genre maakte mij in eerste instantie ook niet uit maar achteraf moet ik toegeven dat dat wellicht ook mee heeft gespeeld in mijn beleving en daardoor handelen van heden middag.

Ik meende namelijk terwijl ik bij het bronwater stond en het gangpad in keek een lid van de Klu Klux Klan te zien. Ik ervoer dit als bijzonder schokkend daar het overgrote deel van het publiek niet van blanke origine was en bovendien ik mij niet tot de standpunten van dergelijke groepering aangetrokken voelde. Maar ik moet zeggen dat ik door mijn wazige gezichtsvermogen niet direct automatisch aannam dat het een KKK-er betrof maar een redelijk sterk vermoeden had. Al vond ik het natuurlijk wel aannemelijk  per slot van rekening kopen we allemaal bij de Lidl. (Alstublieft).

Ik wist en realiseerde mij op dat moment dat ik niet heel scherp zag en vond dat ik tot nader onderzoek moest overgaan. Als ik hier daadwerkelijk met een lid van de KKK te maken had vond ik het mijn burgerplicht deze uit de winkel te verwijderen, desnoods met harde hand. Ik was mij er op dit moment wel van bewust dat ik mij openlijk af vroeg, doet de winkel hier niets aan? Iets wat al een verstoorde en verbaasde blik opleverde van een oude dame met een pak gevulde koeken.

Ik besloot de extreem rechtse onverlaat tegemoet te treden en was mij bewust van het gevaar. Door de diverse Hollywood producties heb ik geleerd, dan wel aangenomen, dat deze lieden niet altijd even vriendelijk reageren op bemoeienis van buitenaf. Waarop ik besloot een wapen te pakken. Bestaande uit de reeds geopende doos van een acoestische gitaar. Ik pakte hem aan zijn hals en liep in een rechte lijn, althans zo ervoer ik het, op het vermoedelijke  KKK lid af. Halverwege besloot ik echter, dat ik onopvallend en uit het zicht wilde naderen. Daarom klom ik ook op de bakken met non-food artikelen, om in zogeheten tijgersluipgang verder te gaan met de benadering.

Toen ik op een kleine vijf, zes meter genaderd was moest ik voor mijzelf bekennen dat ik het mis had en niet met een KKK lid te maken had. In eerste instantie opluchting alom zou je denken. Maar dat kwam toch anders bij mij binnen. Ik meende nu namelijk een spook te zien. Een fantoom zo u wil. Iets wat echt enorm verwarrend was voor mij daar ik nooit geloofde in spoken en niet eerder een gezien had. Maar ik moet er wel bij zeggen dat het sprekend op een echt spook leek. Dat is toch wel een koude douche als je daar ineens oog in oog mee staat. Ik vroeg mij af of de gitaar die ik nog steeds in de aanslag had wel afdoende zou zijn. Spoken bestaan immers uit anti materie waar je dwars door heen slaat. Ik zocht vlug tussen de non-food artikelen of er niet spullen lagen die ik zou kunnen gebruiken om de entiteit mee te vangen. In de geest van Ghostbusters. (Onbedoelde woordgrap).

Toen dit na een tijdje niet lukte besloot ik mensen te gaan evacueren. Iets wat niet in goede aarde viel bij het winkelend publiek noch de medewerkers van de supermarkt. Het spook baande zich inmiddels door de paden heen en leek zich weinig van mij aan te trekken. Op gegeven ogenblik probeerde verschillende medewerkers op mij in te praten dat er helemaal geen spook was. Terwijl juist op dat moment het spook zich langzaam naar de kassa’s begon te begeven. Waar ik mij dus met drie van de medewerkers bevond. Ik zie nu in dat mijn gegil op een bepaald moment, dat van aanvang, voor paniek zorgde. Ik zie in dat het roepen van: “Bel de Ghostbusters, help een spook…” en “we gaan allemaal dood!”, niet heeft bijgedragen een een rationele oplossing of een constructieve benadering van het probleem.

Dames die een witte Burka wensen te dragen moeten dit ten alle tijden kunnen doen als zij zich daarbij prettig voelen. Persoonlijk raad ik het niet aan maar daar heb ik zoals u begrijpt mijn eigen traumatische redenen voor.  Bij deze nogmaals mijn excuses voor mijn gedrag. Ik wil het niet goedpraten of bagatelliseren maar ik denk althans heb een vrij sterk vermoeden dat de alcohol van de avond ervoor heeft bijgedragen aan een verminderd waarnemings vermogen dan wel mijn opvattingen van de wereld om mij heen, de realiteit. Ik zal mij voortaan dus niet meer in die toestand in een supermarkt begeven tevens zal ik proberen uit de buurt van moskeeën te blijven.

Ik ben mij er ook ter degen van bewust dat deze hele situatie sterk lijkt op het hele hindoe incident een week eerder waarin ik er stellig van overtuigd was dat er een horde sluip schutters met laser vizier op het dak tegenover de Lidl lag. Ik had de avond daar voor wederom een enorme hoeveelheid alcoholische drank gebruikt en zie nu in dat dat fout was. Ik bied hiervoor mijn excuses aan.

Sorry.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *