Dus ik loop het gemeentehuis in en strand bij de nummertjeszuil. Ik wil een nummertje voor het kosteloos omruilen van mijn vuilweggooipasje (oer hollandsch woord). Dat kan de zuil niet dus ik loop naar de receptie. Ik vertel de niet geïnteresseerde medewerker waar ik voor kom en hij drukt al even ongeïnteresseerd op een knop waarna een printer een nummertje print.
“Alstublieft u word zo geholpen.” Ik pak geërgerd het nummertje aan en draai mij om en loop naar een stoel. Ik ga zitten en hoor ping… Mijn nummer verschijnt op het bord. Een dame die op twee meter zit van de man die mij het nummertje kijkt wie er aan de beurt is.
Volgens mij mogen ze elkaar niet zo…