(Deel 1 van 3)
“Gaan we All you need kijken?” Ze drukte zich in de keuken tegen Harry aan en sloeg haar armen om zijn middel. “Natuurlijk gaan we geen All you need, bullshit kijken, ben je wel goed?” Sprak hij resoluut. Muze maakte zich los. “Oh ja even vergeten. Meneer is weer in z’n depressieve fuck kerstmis en alles wat daar bij hoort bui. Het doet je zeker weer aan Loes denken? Nou prima dan vermaak ik me wel alleen.” Kwaad liep ze de keuken uit. Harry was bezig met het kruiden van twee schnitzels en keek niet op of om. Op het aanrecht lag een zak diepvries aardappelpartjes en er stond een pot appelmoes. “Loes en All you need is love…”Mompelde hij in zichzelf. Hij pakt twee pannen uit het keukenkastje en zette ze op het fornuis. Het was alweer een tijd geleden dat hij met Loes, z’n toenmalige vriendin, op de bank All you need is love zat te kijken. Het verplichte kerstavond ritueel. Een glimlach speelde over zijn lippen maar gleed er snel af. De gedachtes aan Loes waren echt niet allemaal rozengeur en Robert ten Brink. Hij herinnerde zich dat het stopte en dat het voorbij was. Dat het een lang proces was geweest van ruzie en strijd. Maar hij drukte dingen weg. Hij deed het nu weer. Hij…ging het nooit leren. Uit de koelkast haalde hij boter en sneed twee stukken af. Geduldig wachtte hij tot de boter smolt en het vlees er bij kon. De aardappelpartjes in de pan er naast. “Kijk eens… Leuk he?” Harry keek opzij en zag hoe Muze zich wulps in de deuropening tegen de post aanwreef in niets minder dan een speels, rood, wit kerstlingerie setje. Compleet met jarretels, kousen, korset en pumps. “Had ik nog in de kast liggen…” “Oh nee.” Zei Harry. “Dit ga jij niet de hele avond dragen. “Ik trek het pas uit…oeps wat zeg ik nou?” Speels stak ze een vinger tussen haar lippen. “Ik wissel het pas om voor m’n pyjama tot we All you need gaan kijken.” “Prima dan hou je het lekker aan.” Ongeïnteresseerd keek hij terug naar de pan met vlees. “Dat hou jij nooit vol.” Sprak ze zelfverzekerd.
“Wil je nog een stukje vlees schatje?” Zei ze terwijl ze één voet tegen de zijkant van de tafel zette en sensueel met haar hand langs d’r kous streek. “Wil je misschien nog wat borst? Oh…we hadden geen kip hè…” “Geef het maar op, we kijken geen All you need.” Harry stak een sigaret op. “Trek je dat morgen ook aan als we naar m’n moeder gaan?” “Als je dat wil. Voor jou doe ik alles dat weet je.” “Kan je ook weg gaan?” “Nee!” Zong ze, als ware het een opera. Via de andere stoel stapte ze op de tafel en ging voor het bord van Harry staan. “Wil je…een toetje?” Harry begon te lachen. “Alsjeblieft zeg.” Hij tikte het as af op zijn bord. “Wat is er nou boeiend aan All you need?” Ze schoof het bord aan de kant met haar pump en zakte door haar knieen. Ze duwde met haar wijsvinger zijn hoofd, onder zijn kin naar achter. “Dat is gewoon kersttraditie, dat hoort er nu eenmaal bij.” Harry schoof zijn stoel naar achter en stond op. “Ik weet niet of je het weet maar we zijn single. Waarom zouden wij in godsnaam gaan zitten kijken naar een zooitje verliefde stelletjes die elkaar allemaal met kerst in de armen kunnen sluiten terwijl wij hier op de bank weg kwijnen met herinneringen aan ex-vriendinnetjes?” “Tjes? Zoveel zijn het er ook niet Casanova.” Ze draaide zich om en wiegde met haar kont voor zijn gezicht. Harry pakte zijn bord en verdween richting keuken. “Achter in de vriezer ligt nog een bak B en J’s. Dan ga ik me maar vast omkleden he…”
Muze hield haar mond open en Harry schoof de lepel naar binnen. Samen lagen ze onderuit gezakt met het ijs voor de tv. Muze in een lange, dikke grijze trui. “Dit is echt triest weet je dat.” Zei Harry.
“Shh het begint!”