Deel 5
Ze liet haar hand zakken en Harry voelde dat hij van een soort onzichtbare greep over zijn mond werd verlost. Hij staarde naar de oude dame die voor hem stond.
“Een geest?! Van een dood iemand dus… Iemand die dood is. In mijn huis, voor me in de kamer?!” Met zijn handen wijzend naar de vrouw sprak hij nu, met zijn stem niet meer onder controle en in lichtelijke paniek. “Jij wil zeggen dat je dood bent!? Dat is…uh…mooi kut!” “Harry rustig, het is maar dood.” “Het is maar dood! Oh oké, ja waar maak ik me druk om?” Schreeuwde Harry. Hij stapte naar achter tegen de vensterbank aan. “Ik ken niemand die met de doden kan spreken oké. En diegene die het wel kunnen zijn koekoek ja?! Niemand neemt hen serieus. Dood is dood, het eind. Game over man, game over.” “Ah…uh, niet echt Harry.” Sprak de vrouw. “Wat wil je van mij? Ben je hier voor mijn ziel?” Vroeg Harry paniekerig. “Wat? Doe normaal man.” De vrouw stapte naar voren. “Oh blijf alsjeblieft staan…” Zei Harry gebiedend en gebaarde met zijn handen. “Kan je alsjeblieft iets doen aan die…dat…je uiterlijk? Kan je weer in Muze veranderen in plaats van…” “Dit ouwe wijf?” “Het is eng! Je ziet er eng uit, ik ben bang oké… Je jaagt me de stuipen op het lijf, verander alsjeblieft weer terug in die ander. Ik ben godverdomme Derek Ogerville what ever niet!” “Doe je ogen dicht.” Fluisterde ze. “Hè doe nou maar gewoon wat je moet doen.” Voor zijn ogen vervaagde de vrouw. Het was alsof er een deken van onzichtbare mist over haar heen kwam en haar liet verdwijnen. Met dezelfde vlaag van mist verscheen Muze uit het niets voor hem. Met zijn mond open zag Harry Muze uit het niets tevoorschijn komen. Het leek een truc maar hij wist dat hij iets zag wat niet veel anderen gezien hadden. Althans anderen die niet voor gek waren verklaard. Dat waren er heel weinig.
“Ik snap ook niet waarom ik hier ben. Na m’n dood stond ik daar…maar er gebeurde niks.” Ging Muze verder. Harry trok een grimas en deed zijn best het te willen ontkennen, maar hij wist dat het te laat was. Hij moest hiermee omgaan of hij nu wilde of niet. “Hoe bedoel je er gebeurde niks?! Wat zou er moeten gebeuren dan?” Muze keek hem een beetje onnozel aan alsof hij het antwoord zou moeten weten. “Reïncarnatie?” Zei Muze voorzichtig. “Wat?” Vroeg Harry. “Dat je weer geboren word?” Zei muze vragend. “Dat je een familie uitzoekt en daarbij geboren word.” “Oké.” Begon Harry. “In de laatste vijf minuten ben ik er achter gekomen dat we als we doodgaan nog verder gaan als geest. Dat het dus niet ophoudt. Dat we in verschillende personen kunnen veranderen en dat we reïncarneren. Plus daar komt nog bij dat ik dus blijkbaar nu kan communiceren met een dood oud wijf wat ook nog een keer mijn gedrag en denken kan beïnvloeden met een of andere Darth vader doodsgreep. ”Het was stil in de kamer. Muze zweeg. “Ik heb een sigaret nodig en een heleboel drank. ”Zei Harry en hij liep vlug langs Muze de kamer uit naar de keuken. Waar Muze al stond toen de lamp aanging. Harry schrok zich rot en deinsde achteruit. “De oplossing ligt niet in de fles Harry.” “Jezus!” Schreeuwde Harry. Niks mee te maken! En doe dat niet ja!” “Wat niet?” “Zomaar ineens uit het niets…Ma, ver…” Harry begon te stotteren. “Manifesteren? Verschijnen?” Vroeg muze. “ Harry zweeg en keek haar aan ”Dat ja.”