Poesificatie van de bovenste plank. Waar? Deurne. Waarom? Aandacht tekort… Volgens mij moet Deurne de Huffington post in. De gemeente heeft nu een telefoonnummer geopend voor allen die willen praten over het schietincident bij de juwelier. Tijdens het wachten om te worden doorverbonden met één van de medewerkers kan je luisteren naar Aerosmith’s “Janey’s got a gun”. (Hoop ik)
Laten we gemakshalve er even van uitgaan dat de dame in kwestie niet op zoek ging naar twee willekeurige jongemannen en ze vervolgens doodschoot, gewoon omdat het kon uit pure lust. Maar laten we kijken naar de tot nu toe beschikbare feiten. Juwelier aan het werk. Twee boefjes komen binnen om artikelen te stelen. Boefjes worden door de vrouw van de eerder genoemde juwelier (voor hun flikker) neer geschoten en… Zijn nu dood.
Gevalletje: Risico van het vak lijkt mij. Het maakt mij niet eens uit of ze een vergunning had en of ze handelde uit noodweer. Kom jij ergens binnen om spullen te stelen, dus dingen mee te nemen die niet van jou zijn, of die niet vrijwillig aan jou zijn overgedragen, voor de heb. Met andere woorden, je bent een kut crimineel en bent keihard aan het werk deze samenleving een stukje meer naar de kloten te helpen. Moet je wat mij betreft gewoon niet zeuren. Niet dat zij dat nog zullen doen maar in hun kielzog wel een aantal anderen…tja… Mensen, die het nodig vonden te demonstreren in voordeel van de boefjes. Zucht. (Misschien stonden ze al in de rij om aangifte te doen tegen Geert en dachten kom, we zijn hier nu toch).
In ieder geval heeft deze (gaap) schokkende gebeurtenis al zoveel dingen losgemaakt… Een persconferentie, een enorme berg media aandacht met advocaten die er niets mee te maken hebben die vervolgens beweren dat het OM te hard van stapel loopt en zo voort… Het zal allemaal. Maar meest schokkende is nu toch wel (in deze zaak met alleen maar verliezers) het nummer wat men nu kan bellen als totale buitenstaander (iemand die dus het journaal kijkt en het niet trekt) en poesie wanneer men psychisch zo in de knoei zit door dit alles dat je niet meer verder kunt.
Het wachten is op de stille tocht voor de boefjes. De stille tocht voor de juweliers vrouw (dat ze elkaar niet toevallig mogen doorkruisen). De stille tocht voor iedereen die zich in Nederland met één telefoontje tot Poesie van de eeuw kan benoemen. En kom als we dan toch bezig zijn pleur er ook maar een stille (zow zinvol) tocht tegenaan voor iedereen die ergens mee zit maar nog niet beseft wat dat dan is. (In de volksmond heet dat gewoon wandelen, je bek houden en gewoon genieten van het heerlijke weer, precies wat ik nu ook ga doen).
Kusje.