Zo heel af en toe vanuit mijn werkkamer heb ik zicht op een ongelofelijk schouwspel. Ik praat hier nooit over omdat het mijn “dingetje” is (Misschien wel meervoud). Mijn “verboden” dingetje. Niet door mij of voor mij verboden want ik ben daar in iets makkelijker en ja, kan wel zeggen anders, dan wel ruimdenkender. Ik ben niet bang om in een fantasie als hel te worden gezogen of nou ja… Het “vage” vuur (Bewust niet aan elkaar hè) in welke vorm dan ook. Al blijft, zo bedenk ik mij, de koffie wel lekker warm daar, maar dat terzijde.
Zo heel af en toe… Ik doe het zelf ook als ik uit de douche kom en mijn handdoek omsla. Loop ik door een ruimte (Dit word niet zo vaag als je zou denken) laten we zeggen de gang. Of ik moet uit de logeerkamer een boxer van het wasrek trekken, daar ik anders commando moet. Dan wil het wel eens voorkomen dat de gordijnen open zijn en dat dus vrij zicht is op mijn (goddelijke) lijf. Slechts een handdoekje verwijderd van: Mag ik mij even voorstellen, Adam.
Ik kan mij niet voorstellen dat iemand er voor gaat zitten om mij in welke vorm dan ook te zien en naakt al helemaal niet. Heel erg spannend is het dus allemaal niet. Maar… Vanuit mijn positie word het een ander verhaal. In mijn nabijheid woont namelijk een dame die ook niet zo heel moeilijk is. Met bijvoorbeeld het luchten en buiten brengen van het dekbed of laken. Zij legt deze dan zorgvuldig over de balkonrand, slechts gekleed in soms een badjas, soms een pyjama. Met een decolleté waar ik toch wel even heel stil van word. Nu word ik meestal wel stil van een decolleté want jezus laten we eerlijk blijven. Je wil ze verdomme niet weg jagen.
Op zich is dit verhaal leuk en kan je denken. Jezus Harry… Ouwe geilbak ga is wat doen met je tijd. (Meestal gedacht door vrouwen) Maar als ik u nu vertel dat dezelfde dame ook weer het dekbed (of laken) binnenhaalt aan het eind van de dag. Met keurig netjes een hoofddoekje om en volledig bedekt…
Ik begrijp steeds minder van deze wereld en waarom bepaalde vrouwen zich toch moeten bedekken. (Alhoewel die vraag zichzelf deels beantwoord). Ik vraag mij af hoeveel schoonheid er stiekem dit land is binnengekomen en of die zomaar hier ontstaan is right under our fucking noses. Schoonheid die helaas verborgen blijft.
Zonder alle hilariteit en in alle oprechtheid draag ik dit stuk op aan alle vrouwen wereldwijd. Alle vrouwen ongeacht kleur, geloof of afkomst.
Zonder hen zouden wij niet eens bestaan.