Het is vaderdag en Nederland moet ballen…ik zie een kans, al is het maar een kleine. Ik ben geen vader en verdien dus ook geen speciale dag. Prima want daar ben ik toch te mannelijk voor. Al vinden sommige dat ik wel een dag verdien die wel samen kan met moeder en secretaressedag. Hey, whatever bitches!
Maar vaderdag dus… We hebben allemaal een vader. Dood of levend…of uit een reageerbuiscocktail, of uit een Gloryhole afhankelijk van hoe de zeden van je moeder waren…dat willen we verdomme niet weten man. We hebben een vader. En ik denk dat er minder vaders dan moeders zijn die een speciale dag verdienen. Vaders zijn doorgaans niet goed in vaderschap. Omdat ze er niks mee hebben of omdat ze gewoon sukkels zijn. Meestal zijn ze zo door hun eigen vader behandeld dat ze raar geworden zijn. Mannen zijn moeilijker in, vader zijn, omdat ze een stuk gevoel niet kunnen uitleggen…(iets met macho politie wellicht). Maarrrrr er zijn ook een heleboel vaders die het wel kunnen en die wel een dag verdienen. Gelukkig maar!
Mijn eigen vader is ook zo’n een type die de dag niet waard is. Het is iemand die er niet in geslaagd is z’n eigen ellende op te lossen en mede ook om die reden heeft hij nu drie kinderen die zelden of nooit van hem horen. Ik heb in ieder geval de telefoon de afgelopen 7 maanden niet horen gaan met de vraag: Hoe is het met je jongen? Maar dat is niks nieuws.
Je schaamd je toch je ogen uit je kop als je ergens kinderen op de wereld hebt gezet, dat je het op een punt laat komen dat er gewoon geen contact is. Aanleiding NUL. Tenminste, als hij zijn shit op orde had gehad. En het maakt niet uit dat dat het niet is…maar beweer dan niet dat je dat hebt en doe gewoon even normaal, open en eerlijk naar je eigen kinderen…de lul. Het is niet de bedoeling dat je kinderen verstandiger zijn ouwe. Wees maar blij dat het zo is. Het trieste van deze shit is dat hij in een nieuw gezinntje zit en nu dus blijkbaar die kans aangrijpt om dingen anders te doen. Met drie andere kinderen. Ja sorry kan er lang en breed over lullen, maar rot een eind op ouwe. Wij stonden voor je klaar. Je eigen, echte kinderen. (Nee ik hoef me geen zorgen te maken dat hij dit zal lezen…interesse nul weet je nog…)
Ik ben echt al heel wat verschillende vaders tegen gekomen, maar zo één als de mijne toch niet echt. Dat is een goed iets. Ik proost op alle vaders in de wereld die het wel begrepen hebben. Die wel met hun kinderen genieten van de tijd die er nog is. Vaders die nog steeds genieten van het zien veranderen en opgroeien van hun kleine mannetjes en vrouwtjes.
Oh en pap ik heb hier een tegoed bon/plaquette gemaakt van papiermache en letter macaronie voor een kopje koffie en een goed gesprek. Met jouw naam er op…
Mooi verwoord! En sooo true!
Ja helaas wel. Thnx.